ظاهرا مفهوم تجربه‌اندوزی و درس‌گرفتن از تجربه‌ها، مفهومی ماورایی است که در سرزمین ما هیچ مابه‌ازای خارجی‌ای برای‌اش یافت می‌نتوان کردن! جشنواره‌ی فیلم فجر، شاید به‌گونه‌ای تنها دارایی‌ی فرهنگی ما در طول یک سال باشد. جشنوارهای که عنوان بیست‌و هفتمین دوره را یدک‌می‌کشد، اما هنوز مثل طفل نوپایی، تاتی‌تاتی‌کنان پیش‌می‌رود و آمدن و رفتن مسوولان، مانند این‌که
کودکی گاهی زیر دست پدر و مادر، دایی و خاله و… ادب‌بشود، هر روز این نهال ضعیف‌تر می‌کند به‌جای تقویت. حرف من اصلا جشنواره‌ی فجر تهران نیست، دوری راه و بی‌وقتی و گرفتاری و گرانی و… عملا راهی برای تجربه‌کردن جشنواره در مقیاس پایتخت را نمی‌گذارد. دل‌مان خوش است به جشنواره‌ی ناقص‌الخلقه‌ی مشهد که آن هم دارد ۶ ساله می‌شود اما دریغ از ذره‌ای تجربه‌اندوزی، تو گویی مسوولان تمام اتفاقات و دردسرهای پارسال را از ذهن مبارک پاک کردند و دوباره دارند همان راه را می‌روند. وقتی خواندم که در مراسم افتتاحیه‌ی جشنواره چه بی‌برنامگی‌هایی اتفاق‌افتاده، نیمی از عصبانیت‌‌ام از بین‌رفت. وفتی تهران این‌جوری باشه دیگه چه انتظاریه از مشهد.
امسال ششمین دوره‌ی جشنواره‌ی فجر در مشهد برگزارمی‌شود. صرف‌نظر از اطلاع‌رسانی ناکافی در این‌باره، به‌جز چند خبر پراکنده‌ای که هفته‌ها پیش از برگزاری جشنواره خبرداده‌بودند و نقل‌قول‌های اخیر در همین‌باره چیز دیگری به‌دست‌نمی‌آید. سال گذشته جشنواره‌ی مشهد به‌دلیل کمبود اعتبار! قراربود برگزارنشود. پس از مدتی کش‌وقوس و پی‌گیری از روز ۲۳ بهمن تا ۲۵ بهمن (یعنی بعد از پایان جشنواره و توزیع سیمرغ‌ها) جشنواره قدم‌رنجه کرده و آمد مشهد. آن هم کجا، سینما سیمرغی که در قاسم‌اباد و دور از بخش‌های مرکزی شهر و قاعدتا سینمارو واقع‌شده‌است. این اولین و دومین ناهماهنگی. اما فاجعه آن‌جا بود که بلیط‌ها پیش‌فروش می‌شد، کی؟ صبح روز نمایش فیلم! برنامه کی اعلام‌می‌شد، ساعت ۹ شب. نتیجه این‌که شما یک‌بار ساعت ۸ صبح می‌رفتی سینما، برنامه را می‌دیدی، اگر می‌خواستی بلیط تهیه‌می‌کردی، برمی‌گشتی یر کارت، دوباره بعدازظهر می‌رفتی سینما. دیر هم می‌رسیدی روی پله‌ها می‌نشستی (اتفاقی که پارسال برای خودم افتاد. اولین بلیط کنعان رو ساعت ۸/۵ خریدم، عصر روی پله فیلمو دیدم!).
توی جشنواره هم دریغ از کاتالوگ، بروشور، جلسه نقد و بررسی و…
لابد ما آدم‌های پرتوقعی هستیم، دیگه! وقتی امسال اعلام‌شد که از تجربه‌های دوره‌های گذشته استفاده‌خواهدشد، خوشحال‌بودیم که حتما دیگه دردسر بلیط و این‌که هر روز چه فیلمی اکران‌می‌شود را نخواهیم‌داشت. اما زهی خیال باطل. جشنوارهای که قرار بود هم‌زمان با تهران برگزاربشود، با سه روز تاخیر از ۱۵ بهمن شروع خواهدشد. برنامه‌ی اکران همان روز صبح یا نهایتا شب قبل اعلام‌می‌شود و پیش‌فروش! بلیط هم هر روز صبح ۱۰ – ۱۲. یعنی واسه یه فیلم فکستنی رسما ۲-۳ ساعت به‌باد رفته‌است.
کاش کمی به‌فکر مردم بودند. کاش فقط حرف‌زده‌نمی‌شود. اما خیال راحت این‌که جشنواره به هرشکلی برگزاربشود، مردم می‌آیند و صدایی از کسی درنمی‌آید و بعد تا سال دیگر هم فراموش‌می‌شود، سبب‌شده تا هیچ پاسخ‌گویی نیابیم.
افسوس …