ماه: خرداد 1387

بهت‌زده‌ام، آقای قطبی. می‌دانستم می‌روید ولی باورنمی‌کردم. دیشب که شنیدم شوکه شدم. دلم گرفت. راستش را بخواهید چشمانم هم نمناک شد. و شاید خیلی‌های دیگر هم. اما چه خوب یادگرفتید که به اشک‌ها اعتماد نکنید. باشد بروید و به احساس ما نوجهی نکنید. ما زود عادت می‌کنیم هرچند شما از عادت گریزانید. امرداد سال گذشته،… ادامه خواندن آقای قطبی، دلمان برایتان تنگ می‌شود، و برای خودمان هم، باورکنید!

دوشنبه‌ی گذشته نهم اردی‌بهشت، رفتم تو ۲۷ سالگی. راستش اون روز خیلی غمگین بودم. اصلا باورنمی‌کردم و هیچ آمادگیشو نداشتم تا یه سال بزرگ‌تر بشم. یه جورایی فرارمی‌کردم از فردا.نمی‌دونم این چه آفتیه در نسل ما. واقعیت هم اینه که جامعه اصلا شرایط خوبی نداره و همه چی ناامیدکننده است. روزگار برای مایی که می‌هواین… ادامه خواندن روز تولد من