عبور کمربندى ایلام از وسط پارک جنگلى
جامعه جنگلبانى ایران نسبت به ایجاد پروژه جاده کمربندى شهر ایلام که بدون مطالعه و ارزیابى زیست محیطى طراحى شده و به دنبال آن بیش از ۷۰ هکتار از اراضى جنگلى نابود مى شود هشدار داد. در گزارش این NGO آمده است:آنچه که در پارک سرخه حصار آرام و بى سرو صدا اتفاق افتاده و کماکان ادامه مى یابد تخریب گسترده تر و خاموش است که کمتر کسى آن را نوشته و گفته است. تنها کسانى که پارک ایجاد کرده و زحمت کاشت و نگهدارى درختان را به عهده داشته اند یا مردمى که پارک را محلى براى تفریح و تفرج دیده و بهره برده اند شاهد کاهش سطح و قطعه قطعه شدن این پارک هستند.
پارک جنگلى سرخه حصار به مساحت ۶۵۰ هکتار از سال ۱۳۴۲ در شرق تهران و ورودى جاده دماوند به تهران احداث شده به طورى که در دو دهه اخیر جزء پارک هاى تفریحى و تفرجى براى مردم شرق شهر تهران درآمده و مورد استفاده و اقبال عمومى قرار گرفته است و هرچند که هر از گاهى مورد آتش سوزى یا تخریب بطئى قرار مى گیرد لیکن تخریب وسیع آن در اجراى توسعه شهرى است تا جایى که مساحت آن به کمتر از چهارصد هکتار تقلیل پیدا کرده و همان بلاى پارک لویزان به صورت خاموش و وسیع تر بر سر این پارک هم آمده است و شاهدان عینى مى گویند که در آنجا هم وقتى نتوانستند اراضى مردم و نهادها را تملک کنند ساده ترین راه را عبور کانال و بزرگراه از داخل پارک دیدند و خود هرچه خواستند کردند و در مراحلى حداقل ۱۰ هزار اصله درخت (بیش از ۲۰ هکتار) را قطع کردند و اخیراً هم در مناطقى از پارک رنگ ریختند تا حداقل ۶ تا ۷ هزار اصله درخت دیگر را قطع نمایند که خود فاجعه زیست محیطى بزرگى است و دامنه این تخریب ها به پارک هاى دیگر مانند پارک جنگلى چیتگر هم کشیده شده و ادامه دارد و مى رود تا آرام آرام از پارک هاى جنگلى شهر تهران جز پوسته اى یا کله اى کوچک و غیرقابل استفاده باقى نماند. لذا ما به رغم اینکه به توسعه شهر و حل مشکلات اقتصادى و اجتماعى آن معتقدیم و علاقه مندیم مدیریت شهرى با همکارى آحاد مردم به موفقیت دست یابد و آماده هرگونه همکارى با آنها هستیم لیکن این گونه برخورد با پارک هاى جنگلى و درختان را درست نمى دانیم و معتقدیم این گونه اقدامات و تصمیمات حرمت و حریم درختان و ارزش و اهمیت فضاى سبز را شکسته و امنیت آنان را در جاى جاى کشور خدشه دار کرده است و سئوال اینجا است که چگونه در طول دو دهه اخیر حدود ۲۵۰ هکتار از مساحت فقط یک پارک کاهش یافته و این کاهش کماکان ادامه دارد و به پارک هاى دیگر هم سرایت مى کند تا جایى که در پارک جنگلى چغاسبز در ایلام هم فاجعه در حال تکرار است. پارک جنگلى چغاسبز با مساحت ۴۱۷۰ هکتار از پارک هاى جنگلى طبیعى و بسیار بااهمیت و زیبا در کنار شهر ایلام که در بخش قابل ملاحظه اى از آن عملیات احیایى از قبیل جنگل کارى، بذرکارى صورت گرفته و از نادر پارک هاى جنگلى کشور است که هم فضاى سبز طبیعى کم نظیرى براى شهر بوده و هم تخریب و تجاوزات پیرامون شهر کاملاً محسوس و به حداقل رسید و کنترل کننده طبیعى تخریب و تجاوز پیرامون شهر است که امروز معضل اکثر شهرهاى کشور است و همین طور مدیریت کلان استان ایلام مدعى مهماندارى زوار عتبات عالیات عراق است. حال چگونه پروژه جاده کمربندى شهر ایلام بدون مطالعه و ارزیابى زیست محیطى مطالعه و طراحى شده به صورتى که حدود ۷۰ هکتار اراضى جنگلى را از بین مى برد، حدود ۱۸ هزار اصله درخت و نهال بلوط قطع مى شود، حدود ۸۶۰۰ اصله درخت دست کاشت که بایستى برداشته شود و حدود ۵۰ هزار اصله درخت و درختچه از گونه هاى دیگر نابود شود. چرا به رغم اینکه در پروژه هاى سوم و چهارم توسعه مطالعه و طراحى پروژه هاى عمرانى را ملزم به مطالعات زیست محیطى نموده است ولى پروژه کمربندى شعر ایلام فاقد این مطالعه است و امروز مى خواهند به هر صورت ممکن سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزدارى را مجبور به صدور مجوز نمایند. این رسم کجاى دنیاست که هر کسى کار خود را مى خواهد به صورت میان بر و آسان پیش ببرد و در پروژه هاى عمرانى این چنین ارزش زمین، منابع ملى، جنگلى، مرتع و ارزش هاى زیست محیطى و اقتصادى آن به حساب نیاید و بستر حیات انسان ها را بى محابا به دست ماشین آلات سنگینى سپرده و مظلومانه قربانى نمایند.لذا این جامعه پیشنهاد مى کند مدیران سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزدارى کشور ضمن مطالعه و ارائه راهکارهاى علمى و منطقى در جهت حفظ اکوسیستم هاى طبیعى، جنگل کارى هاى دست کاشت اطراف شهرها و همین طور حفظ مراتع کشور در مقابل سودجویى و بهره کشى دیگر دستگاه ها تا حد استعفا و برکنارى مقاومت نموده و آخرت خویش را به دنیاى دیگران نفروشند چون منابع طبیعى جزء انفال کشور اسلامى است و بایستى از آن حفاظت کرد.و از طرفى دستگاه هاى اجرایى کشور پیشنهادات خیرخواهانه و مفید براى کشور که توسط کارشناسان منابع طبیعى و محیط زیست پیشنهاد مى شود را بپذیرند و به جنگل ها و مراتع پدیده بستر حیات مردم بنگرند و پروژه ها را با رعایت ارزش هاى زیست محیطى طراحى کرده و خسارت وارده به طبیعت را هم بپردازند. بنابراین برابر پیشنهاد کارشناسان فنى سازمان جنگل ها و مراتع کشور اعزامى از تهران مسیر کمربندى را به خارج از پارک منتقل نمایند چون برابر قانون واگذارى عرصه ها و قطع درختان پارک هاى جنگلى ممنوع است.