هر تلاشی باید که به نتیجه‌ای منتهی بشه, حالا گاهی اون نتیجه ملموسه و قابل درک و دیدن و گاهی می‌شه یه حسه عمیق و بی‌پایان. چند سالی که برای پایان‌نامه وقت گذاشتم, آخرش به یه حسه عجیب از دلدادگی به وطن، فرهنگ, گذشته و حال و آینده‌اش ختم شد. چنان سرشار بودم که روز دفاع نمی‌دونستم چطوری این حس رو بیان کنم. آخرش شد همین چند خط نوشته که یک هو و بی‌هوا اومد به ذهنم:
وطن یعنی همه جان و همه تن
وطن یعنی جهانی در دل من
وطن یعنی خروش این خیال پاک
وطن یعنی کوه‌ها سر به افلاک
وطن یعنی برخیز و منشین
وطن یعنی آسمان‌ها را ببین
وطن یعنی بوسه بر جبین خاک
وطن یعنی پیراهنی از همین خاک
وطن یعنی این خاک زرخیر
وطن یعنی همتی کن، برخیز
وطن یعنی که پای در راهم بگذار
وطن یعنی تا ابد باش پایدار
