خیلی خوشحال‌ام. یعنی مدت‌ها بود که این‌جوری شاد نبودم. حالا چرا؟ امروز دقیقا ۱۰۹۷ روز از شروع پایان‌نامه‌ام می‌گذره. ۲۶ آبان ۸۴ دورنمایی تو ذهنم بود که امروز بهش رسیدم.
البته هنوز دفاع نکردم ولی مهم نیست که چه نمره‌ای بگیرم. اون چیزایی که می‌خواستم رو گرفتم. موضوع من با عنوان «خانه‌ای برای فرهنگ ایران» آماده‌شده و خوشبختانه آقای خاتمی هم اون رو مطالعه کرده و مقدمه‌ای براش نوشتند. همچنین به همایش بین‌المللی معماری و گفت‌گوی تمدن‌ها در آذر ماه هم دعوت شدم. خب فکر کنم اینا برای خوشحالی کافی باشه دیگه … نه؟؟؟